Ófærð
Réttarstaða starfsfólks sem kemst ekki í vinnu vegna ófærðar.
Hér á landi kemur reglulega upp að fólk komist ekki til vinnu vegna ófærðar. Slæmt veður og ófærð sem af því skapast eru aðstæður sem hvorki starfsfólk né atvinnurekendur ráða við.
Almenna reglan er að komist starfsfólk ekki til vinnu vegna utanaðkomandi aðstæðna ber það sjálft ábyrgð á því. Ef það getur ekki sinnt starfi sínu í fjarvinnu er það því launalaust eða vinnur vinnudaginn eða vaktina af sér síðar. Þetta á við jafnvel þótt yfirvöld hafi sent út viðvaranir vegna veðurs og beint því til fólks að halda sig heima.
Hins vegar hefur ríkið um árabil beint því til stofnana sinna að þegar það er ófært vegna veðurs eða náttúruhamfara greiði stofnanir dagvinnulaun, en ekki vaktaálag og fleira sem annars hefði komið til. Sérstaklega þegar yfirvöld hafa gefið út viðvaranir vegna veðurs og beint því til almennings að vera ekki á ferðinni.
Ef starfsfólk mætir til vinnu en atvinnurekandi hefur lokað og sent starfsfólk heim ber atvinnurekanda að greiða reglubundin laun.
Komist starfsmaður ekki heim að vinnu lokinni skapast ekki greiðsluskylda vinnuveitanda. Aftur á móti þarf að greiða fyrir unna tíma ef um vaktavinnu er að ræða og starfsmaður vinnur áfram ef aðrir komast ekki á staðinn.
Við hvetjum fólk til að ræða hvernig þessum málum er háttað við sinn vinnuveitanda.
Sveitarfélög
Samband íslenskra sveitarfélaga hefur beint sambærilegum tilmælum og að ofan greinir til sveitarfélaga um þær reglur sem gilda um laun og frítökurétt starfsfólks þegar óveður og/eða ófærð hamla vinnusókn.
Um þetta atriði er einnig fjallað grein 5.11 í kjarasamningi Sambands íslenskra sveitarfélaga SNS (utan Reykjavíkur) og aðildarfélaga BHM.