Orlofsréttindi launafólks er tryggð með orlofslögum og kjarasamningum aðildarfélaga BHM. Sú meginregla gildir að lögin rýra ekki víðtækari og hagkvæmari orlofsrétt samkvæmt öðrum lögum, samningum eða venjum. Það felur í sér að kveði t.d. kjarasamningur á um betri orlofsrétt en lögin kveða á um þá gildir kjarasamningurinn. Samningur sem kveður á um lakari rétt en lögin er hins vegar ógildur.
Orlofslög kveða á um rétt og skyldu starfsfólks til að taka sér árlegt frí frá störfum sem það nýtir í hvíld og endurnæringu. Í því felst bæði réttur til að taka leyfi frá störfum og réttur til launagreiðslna á meðan orlofinu stendur.
Vinnutímatilskipun ESB (2003/88/EB), sem innleidd hefur verið hér á landi með vinnutímasamningi aðila vinnumarkaðarins, kveður á um skyldu aðildarríkja til að tryggja launafólki rétt til launaðs orlofs í a.m.k. 4 vikur á hverju ári í samræmi við ákvæði landsréttar um ávinnslu og veitingu slíks réttar.